شگفتا از من!
که توکلم بر مردم است و توقعم از خدا
شگفتا از من!
که هر چه خواسته ام کرده ام، اما با لفظ «اگر خدا بخواهد»
شگفتا از من!
که تنها اندوه را به مهمانی خدا می برم و سهم شادی را نمی پردازم
شگفتا از من!
که لقمه های مردم را می شمارم و هدایای بی شمار خداوند را از یاد می برم
شگفتا از من!